Soerabaja (vervolg 1 mei)
Door: kooimans
02 Mei 2011 | Indonesië, Soerabaja
Van Kambang Koening zijn we naar Edmé Lumangkun, een schoonzuster van Theo Noothout. Zij is de zus van zijn overleden vrouw en ze hebben nog wekelijks contact met elkaar. Edmé is tot haar 70ste verjaardag directrice geweest bij het Darmo ziekenhuis in Soerabaja. Inmiddels is ze 86 jaar en nog behoorlijk kwiek. Ze woont op een soort compound van villa’s met beveiligde ingang. We werden uitgenodigd voor de lunch en zijn samen met één van haar dochters en haar man naar een restaurant geweest in de buurt (zie foto’s).
Na het eten zijn de dochter en schoonzoon naar de kerk gegaan (het was immers zondag) en wij hebben met onze chauffeur Edmé naar huis gebracht. Ze was zeer hartelijk en zeer gastvrij edoch een beetje dwingend.
Na Edmé weer terug naar het hotel. Onderweg hebben we onze chauffeur gelijk voor de volgende dag besproken. We gaan met hem naar Trètes. De chauffeur doet erg zijn best om Moeders de dingen van vroeger te laten zien en hij krijgt haar helemaal enthousiast, want hierdoor schieten er allerlei herinneringen naar boven. Aangekomen bij hotel hebben we voor 08:00 uur afgesproken de volgende dag.
Het hotel is werkelijk fantastisch, niets is het personeel te veel om het de gasten naar hun zin te maken. In dit hotel heb ik voor het eerst in mijn leven gezien dat onze koffers werden schoongemaakt door het personeel tijdens het inchecken. Dus als je vuile koffers hebt en je gaat naar Soerabaja zou ik zeker naar dit hotel gaan.
Na een kop koffie in het hotel hebben we gewandeld naar Tunjuan Plaza. Een gigantische shopping mall met op de bovenste verdieping eetkraampjes. Hier hebben we gegeten, daarna boodschappen gedaan en vervolgens terug naar het hotel. Een dag met vele emotionele indrukken en herinneringen.
Na het eten zijn de dochter en schoonzoon naar de kerk gegaan (het was immers zondag) en wij hebben met onze chauffeur Edmé naar huis gebracht. Ze was zeer hartelijk en zeer gastvrij edoch een beetje dwingend.
Na Edmé weer terug naar het hotel. Onderweg hebben we onze chauffeur gelijk voor de volgende dag besproken. We gaan met hem naar Trètes. De chauffeur doet erg zijn best om Moeders de dingen van vroeger te laten zien en hij krijgt haar helemaal enthousiast, want hierdoor schieten er allerlei herinneringen naar boven. Aangekomen bij hotel hebben we voor 08:00 uur afgesproken de volgende dag.
Het hotel is werkelijk fantastisch, niets is het personeel te veel om het de gasten naar hun zin te maken. In dit hotel heb ik voor het eerst in mijn leven gezien dat onze koffers werden schoongemaakt door het personeel tijdens het inchecken. Dus als je vuile koffers hebt en je gaat naar Soerabaja zou ik zeker naar dit hotel gaan.
Na een kop koffie in het hotel hebben we gewandeld naar Tunjuan Plaza. Een gigantische shopping mall met op de bovenste verdieping eetkraampjes. Hier hebben we gegeten, daarna boodschappen gedaan en vervolgens terug naar het hotel. Een dag met vele emotionele indrukken en herinneringen.
-
23 November 2017 - 12:30
Piet Varkevisser:
Zo af en toe probeer ik een spoor van Theo Noothout te ontdekken en wat gebeurt er tot mijn verbazing: de naam van Edme de zuster van Ade valt hier in een verhaal.
Maar laat ik mij eerst even bekend maken: van 1953 tot 1955 was ik 3e en 2e WTK aan boord van he m.s. "Burdjamhal" Kapitein was Teun Wayenberg en Guus Kooimans was Leider Opname.
Theo Noothout was 2e Stuurman. Samen hebben wij 2 jaren op dit schip voor Hydrografisch werk rondgevaren.
Eind 1958 was het voor ons niet meer te harden en zijn we samen met Kapitein Noorduin en zijn familie thuisgevaren . Je kon namelijk op basis van wederzijds goedvinden je contract verbreken.
Na het overlijden van Ade heeft Theo in Purmerend gewoond en na z'n verhuizing elders ben in hem kwijtgeraakt.
Als ik het wel heb is de schrijfster van het verslag een dochter van Guus Kooimans!
Wij hebben er 32 jaar over gedaan om in 1990 Indonesie weer terug te zien.
Mij vrouw is een Menadonese-Chinese en heeft daar nog de nodige familie wonen.
Ik ben nu 92 jaar en we hebben vele jaren na m'n pensionering in vooral Malaysia overwinterd.
Nu kunnen we deze reis niet meer aan
.Ik zou graag willen vernemen wat er van Theo Noothout is geworden .
Met de heel hartelijke groeten,
tot wederhoren.
P.Varkevisser -
24 November 2017 - 01:09
Gertjan Kooimans:
Geachte heer Varkevisser,
Wat leuk dat u ons reisverslag bent tegengekomen. Wij (mijn zuster Marian en ik) hebben dat gemaakt voor de thuisblijvers toen wij met onze moeder in Indonesië waren in 2011. Wij zijn inderdaad op bezoek geweest bij Edme in Soerabaja. Mijn moeder had haar meer dan 50 jaar niet gezien.
Het spijt mij u te moeten vertellen dat Theo Noothout overleden is, volgens mij in 2016.
Hij heeft, na het overlijden van mijn vader in 1997, altijd contact gehouden met mijn moeder. Ze hadden regelmatig telefonisch contact en samen gingen ze tot 3 jaar geleden naar het jaarlijkse feest van BosKalis.
Uw reactie heb ik aan mijn moeder door gegeven en ze reageerde meteen enthousiast op uw naam. Zij kan u veel meer vertellen over Theo Noothout.
Met hartelijke groet,
Gertjan Kooimans
-
14 Juli 2018 - 12:17
Edmé Watrin:
Wat apart om juist vandaag dit verslag over de "oud" directrice Edmé van het Darmo ziekenhuis te lezen. Waarom apart? Het is vandaag 14-7-2018 63 jaar geleden dat wij in Nederland aan kwamen. Ik ben bijna 70 jaar geleden in het Darmo ziekenhuis geboren en dat de directrice mijn naamgenote is.
Een tante van mij, Tine Colman, heeft als verpleegster in dit ziekenhuis gewerkt.
In 1995 heb ik, op mijn verjaardag, dit ziekenhuis bezocht en mochten we binnen de muren een kijkje nemen. Al met al een bijzondere ervaring.
Hartelijke groet,
Edmé Watrin.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
