Van Soerabaja naar Bali Sanur

Reisverslag 3 mei
Na het ontbijt werden wij om 09:00 uur opgehaald door Sugiyanto. Onderweg naar het vliegveld reed hij nog langs wat oude gebouwen, die Moeders herkende. Op het vliegveld aangekomen bleken we weer 15 kilo overgewicht te hebben. Dit werd met een glimlach afgerond naar 10 kilo. Eerst betalen bij de kassier en dan weer terugkomen om de boardingpas op te halen. Bij de kassier werden er weer extra administratiekosten in rekening gebracht, want de bureaucratie moet ook betaald worden. De totale kosten waren IDR 165.000 (€12,00) inclusief 10% administratiekosten.

Daarna via de security naar de gate. We waren twee uur te vroeg en je kan op het vliegveld je laten masseren, dus Moeders heeft zich weer laten masseren. Het is een verslavende hobby geworden. Marian en ik hebben koffie gedronken en na een uur stond Moeders weer fris en monter voor onze neus. Het vliegtuig was op tijd en de reis verliep voorspoedig in nog geen 40 minuten.

Op het vliegveld aangekomen werden we opgewacht door de chauffeur van het hotel. Onderweg hebben we gelijk hem geclaimd na wat onderhandelen. Alles verliep voorspoedig. We moesten wel wennen aan het grote aantal blanken wat je zag in vergelijking met Java. Het barst hier van de Australiërs. Het hotel is gebouwd aan het strand en bestaat uit allemaal losstaande Balinese bungalows .Het is gebouwd door een Italiaanse hippie die in de 60 er jaren hier neer was gestreken. Ik ben hier ook geweest in 2002 en het is hier nog precies hetzelfde. Vanuit het open restaurant kijk je uit over de Indische Oceaan. Naast het hotel is een kleine markt met batikjurken en houtsnijwerk artikelen. De dames waren binnen een half uur na aankomst al op de markt te vinden. Ondertussen moet je de massage dames van je afslaan, want ze willen allemaal masseren. Zelfs een tandeloze vrouw van zeker in de 60 bood haar diensten aan. We hebben er maar geen gebruik van gemaakt.

Na de omgeving verkend te hebben zijn we gaan eten in het restaurant van het hotel. Voor het eten zaten Marian en Moeders op het terras van ons huisje en toen hoorde zij een Tokèh, hij maakt een geluid dat klinkt als tokeh. Dat was meer dan 50 jaar geleden dat ze dit geluid had gehoord.
We hadden een tafeltje aan het strand en het zag er allemaal erg pittoresk uit. Het eten was wederom uitstekend. Vanavond zijn we allemaal vroeg naar bed gegaan, want morgen worden we opgehaald voor Ubud.